-
1 ὀχεία
A a covering or impregnating, of the male animal, X.Eq.5.8, PCair.Zen.225.4 (iii B. C.); ὀχείαν δέχεσθαι, προσίεσθαι, ὑπομένειν, of the female, Arist. GA 748a21, al.; ὀχείαν ποιεῖσθαι, of the two, Id.HA 540a2; περὶ τὰς ὀ. in the breeding season, Thphr. Od.61.II ([etym.] ὀχέω) ὀχεία ποντία holder of the ship, i. e. anchor, Trag.Adesp.251 (ap. Hsch., cf. ὀχεῖον II. 2). -
2 ὀχεία
ὀχεία, ἡ, 1) das Bespringen, Belegen, Bespringenlassen, von Thieren, Arist. de gener. anim. 1, 14 u. öfter; κυΐσκεται δὲ ὁ κύων ἐκ μιᾶς ὀχείας, H. A. 6, 20; Folgde, wie Plut. Sol. anim. 4. – 2) von ὀχέω abgeleitet, nach Hesych. ποντία ὀχεία, Schiffshalter, Umschreibung für Anker.
-
3 ὀχεία
ὀχεία, ἡ, (1) das Bespringen, Belegen, Bespringenlassen, von Tieren; (2) ποντία ὀχεία, Schiffshalter, Umschreibung für Anker
См. также в других словарях:
οχεία — (I) η (Α ὀχεία) [οχεύω] (για αρσεν. ζώο) σαρκική ένωση με το θηλυκό που γίνεται με σκοπό την αναπαραγωγή, βάτεμα, μαρκάλισμα αρχ. 1. (για φυτά) γονιμοποίηση. (II) ὀχεία, ἡ (Α) [οχώ] (ενν. ποντία) αυτή που κρατά το πλοίο στη θάλασσα, δηλαδή η… … Dictionary of Greek